Over mijn kekke kantoor en blitse bedrijfswagen

‘Miranda, mag ik bij jou op kantoor komen?’
Zomaar een vraag van een schooldirecteur die kennis wilde maken en meer wilde weten over Taal- en Rekendans. Een vraag die mij inspireerde voor dit blog. Lees je mee?

De start
In 2002 studeerde ik af van de Rotterdamse Dansacademie als docent dans. HBO-opgeleid en eerstegraads bevoegd. Ik was trots als een pauw, want dit is geen opleiding waar je zonder auditie doorheen komt. Als 7-jarige startte ik met ballet en nu was ik ‘balletjuf’!

De reis
Ik gaf lessen van Heemstede tot Den Helder. Op scholen, bij centra voor de kunsten en in balletscholen. Van klassiek ballet, tapdans, modern, jazz, showmusical tot peuter- en kleuterdans. En toen kreeg ik kinderen. In 2008 en 2010 werden de twee mooiste meisjes van de hele wereld geboren en naar mate zij groter werden, wilde ik liever ónder schooltijd werken in plaats van elke middag en avond.

De vraag
‘Gelukkig’ had de oudste veel moeite met het onderdrukken van haar bewegingsdrang. Bewegingsdrang die niet alleen in de familie zit (bij mij althans 😉), maar die mij ook nogal natuurlijk leek. Kinderen van 4, 5, 6, 7 jaar horen toch vol energie en levenslust te zitten? Waarom past ons onderwijs niet beter bij wat heel natuurlijk is voor het jonge kind? Waarom zien we beweegdrang als ‘probleem’? Waarom kreeg dochterlief een wiebelkussen en een fietsband tussen de tafelpoten om maar langer te kunnen stilzitten? Waarom was er geen onderwijs-in-beweging?

Het antwooord
Déze vragen plopten op in mijn hoofd en ik ging op onderzoek uit. In Den Haag vond ik Studio Swing van Lenneke Gentle, grondlegster van Taaldans® en Rekendans®. Dé methode om leerdoelen voor peuters, kleuters en groepen 3, zoals beschreven door de SLO, om te zetten in speelse en creatieve bewegend leren-lessen op muziek. Muziek, spel, dans, zang; het bevat alles wat kinderen beweegt!

Kek kantoor
Ik deed de opleiding en startte met vertellen over mijn vak. Ik ging steeds minder als kunstvakdocent aan de slag en steeds meer als bewegend leren-juf. Wat er niet veranderde?
Mijn kantoor.
Eerst was dat onze zolder. Een fijne plek waar ik ook alle concrete materialen voor alle mogelijke thema’s kon bewaren in de schuine wand-kasten. Nu de oudste 14 is, hebben we geruild van kamer. Mijn kekke kantoor? Dat is een oud-kinderslaapkamer met een Ikea-bureau, een laptop, een grote plant en heel veel boeken. Hier maak ik de lessen, schrijf ik artikelen en mail ik iedereen met uitzicht op onze groene zonnige tuin. Hier ontstaat veel en regel ik alles.

Blitse bedrijfsauto
Ik biecht het op. Studio De Mol is mijn bedrijf, maar ik heb géén bedrijfspand. Ik heb géén kek kantoor. En nu we toch bezig zijn: ik heb ook géén blitse bedrijfswagen. Hoewel je mij kunt wakker maken voor een ritje in een frambozen rode Tesla, zie je míjn bedrijfsmobiel op de foto. Een precies 14,5 jaar oude mama-fiets op het NS-station van Alkmaar-Noord, met twee even oude fietstassen en een ‘nieuw’ fietsmandje voorop uit de kringloop. En voor niet zo eenvoudig bereikbare plaatsen gebruik ik mijn Opel Karl. Kleiner en on-sexiër bestaat niet. Maar ik investeer liever in nieuwe muziek, nieuwe materialen, in ontwikkeltijd en in scholing.
In de lessen en in de kinderen dus. En niet in statussymbolen.
Onlangs ben ik me te buiten gegaan.
En kocht ik een heuse zadelkruk met ruststeuntje voor achter mijn bureau. 
(Daarvoor zat ik altijd op een houten Ikea opstapkrukje… Tot grote ergernis van mijn man.)

Nu weet je de waarheid
“Miranda, mag ik bij jou langskomen op kantoor?”, buig ik dus altijd om naar “Ik vind het geen probleem om naar jouw school te komen. Dan kan ik gelijk de speelzaal even zien. Wanneer schikt het?”