Is ergens mee stoppen, hetzelfde als opgeven?

Omdat ik mijn hardloopschoenen in de wilgen hang, op het moment dat iedereen start met goede voornemens en nieuwe energie, vraag ik me af: is ergens mee stoppen hetzelfde als opgeven?

Nee.
Voor mij niet.
Soms kom je er gewoon achter dat iets niet bij je past, dat het niet is wat je ervan verwachtte, dat het je niet brengt wat je hoopte.
En dan is stoppen geen opgeven maar omschakelen.

De trainers zijn leuk, de vereniging is leuk, de opwarming is leuk, de cooldown en de loopscholing ook.
Gekke ingewikkelde doen om je techniek te verbeteren, vind ik leuk.
Waar ik minder goed mee overweg kan, is de eentonigheid van het hardlopen zelf.
Inmiddels kan ik een kilometer of zes achter elkaar aan doorlopen, maar mijn brein kan niet tegen de eentonigheid van rechts, links, RLRLRLRL. 

En ik wíl geen telefoon mee als ik ren. 
(Ik wil minder telefoon in mijn leven en niet méér.)
En ik wil niet nog meer onrust in mijn hoofd.
(Dan ik als ADHD-er al ervaar.)

En dus stop ik.
Ik geef niet op.
Ik heb het geprobeerd en het past me niet.
Omschakelen dus.

Ik stop met rennen omdat ik mijn hoofd niet stil krijg en ik schakel terug naar krachttraining. Elke 45 seconden iets nieuws, onmogelijk om over iets anders na te denken dan “laat die dumbell niet op je voeten vallen”.
Perfect voor mij dus.

Wanneer was een moment dat jij moest omschakelen?
Dat je doorhad, dit werkt niet (meer) voor mij? 
Ik vind het leuk om je reactie te lezen, ik ben namelijk liever niet de enige 😁
Reageren kan hieronder. 

Miranda 

 

Zin om verder te lezen?
Wat is Rekendans?
Waarom uberhaupt dansen in het onderwijs?
Naamstickers, waarom?

Voor stappenplannen om zelf aan de slag te gaan check je Facebook of Instagram!