Groot verdriet
Vandaag start de week met een rauwe en kartelige rand. Van een van de kinderen die ik lesgeef op al ‘mijn’ scholen, is plotseling de vader overleden. Een kleuter, die zonder vader verder moet. Bah! (Ik was 28 toen mijn vader overleed en ik vond mij zelf toen al veel te jong om het zonder hem te moeten stellen.) Ik kan me niet voorstellen wat een impact dit zal hebben op zo een jong leven.
Soms weet je het niet
Het is overigens goed, om als leerkracht (maar ook als ouder), nooit uit het oog te verliezen dat je niet precies alles weet er in het leven van je leerlingen speelt (of in het geval van een ouder: dat jij niet weet wat er allemaal in het leven van de klasgenoten van jouw zoon/dochter speelt). Het is juist zo belangrijk om dat in je achterhoofd te houden, omdat wij mensen snel geneigd zijn te oordelen over gedrag van anderen. En dus ook van leerlingen (of van andere kinderen uit de klas van je kind). Terwijl we eigenlijk de achtergrond niet kennen. Scheiding, overlijden, groot verdriet, pesten, armoede, geweld of misbruik, zijn zo maar zaken die kunnen spelen waar wij niet van op de hoogte zijn. Want niet alle ouders komen melden dat er thuis iets speelt of gespeeld heeft dat nog dagelijkse van invloed kan zijn op het gedrag van kinderen.
Compassie
Laten we zorg dragen voor elkaar en voor elkaars kinderen, ook of juist wanneer we niet weten wat het achtergrond verhaal precies is…
Mijn gedachten gaan uit naar de kleuter en zijn familie die deze jonge man plotseling verloren is: een zoon, een partner, een vriend, een vader…
Dit artikel werd geschreven door Miranda Molhoek.
Trotse eigenaar van Studio De Mol: bewegend leren voor HJK.
Tevens moeder van twee beweeglijke kinderen. 
